Een fragment uit het meest fascinerende land waar ik ooit was: Japan
Terwijl ik dit schrijf zit ik in een Japanse hogesnelheidstrein die door de kleinste dorpjes en grootste steden dendert. Heel in de verte zijn de meest prachtige berglandschappen te zien, gehuld in een laagje wolken. Regen slaat tegen de ramen van de trein.
London Grammer galmt in mijn oren. Ik vind het fijn om elke reis slechts één album te luisteren zodat ik daarna voor altijd herinneringen heb aan de reis bij die specifieke muziek.
We zijn de enige toeristen in onze coupé en zitten enkel tussen Japanse zakenmannen. De meesten slapen, sommigen eten uit hun bento-box.
Ik heb al eerder geprobeerd om iets te schrijven, een paar dagen terug. Het was 05:23 in de ochtend en ik kon niet meer slapen terwijl ik daar normaal de allerbeste in ben. (Een jetlag richting het Oosten is echt andere koek, holy moly.) Ik kon alleen weinig woorden vinden om deze reis tot nu toe omschrijven.
Japan is anders. Japan is overweldigend. Bizar, overdreven netjes, en minder technologisch dan ik op voorhand had gedacht. Oké, we zitten dan nu in een trein die met 400 kilometer per uur over de rails glijdt, maar de tickets moesten we gewoon afhalen in een kantoortje met alleen maar zelf geprinte en gelamineerde papiertjes aan de muur. De computers die er stonden leken op de gevallen waar ik vroeger Tetris op speelde als klein meisje (zo’n 20 jaar terug).
Het meeste plezier halen we tot nu toe uit wandelen door kleine wijkjes met houten huisjes, uit schone straten waar geen één sigarettenpeuk of uitgespuugde kauwgom te spotten is, uit de ordelijkheid van de mensen en uit de rust die zélfs nog heerst tijdens de ochtend- en avondspits. Uit de extreme vriendelijkheid van dit land.
Mensen lopen elkaar niet voor de voeten, vloeken niet tegen elkaar, beuken elkaar niet aan de kant als de metro eraan komt of pikken niet voor als ze haast hebben in de supermarkt. Ze eten geen stinkende patat met mayo van de Smullers in de trein en je kunt met een gerust hart je telefoon op tafel laten liggen in een restaurant als je even naar het toilet moet. En ik kende dat vaag van verhalen over dit land en had nooit verwacht dat het écht zo zou zijn.
Bloesem laat zich al heel voorzichtig zien op een paar plekjes en we kunnen vaker zonder dan met jas naar buiten. Thomas leeft zich ieder uur uit op de vending machines en kiest steeds het meest raar uitziende drankje. Afgelopen maanden bestonden uit extremen. Veel boosheid en verdriet en de hoogste topjes van euforie. Het blijft zo ontzettend fijn om samen even te ontglippen aan onze leventjes om een avontuur als dit te beleven.
Wat een reis, nu al. En dan zijn we pas halverwege.
Wat weer een belevenis……
Geniet er saampjes van.
Dankjewel!!
Iiiiii caaaaannn’t zo mooi geschreven en vast gelegd weer. ♥️ *zucht*
Dankjewel! <3
Wauw zo mooi! En dan komen er vast nog zoveel mooie plaatjes langs. Ik vind je foto’s op IG ook al steeds zo fijn.
Enne volgens mij is Japan populair deze maand. Heb al 3 ig-ers die er nu zijn en ik dus de mooiste dingen langs zie komen #jaloers.
Jaaaa hahahaha echt puur toeval volgens mij, misschien toevallig een periode met goedkope vliegtickets, daarom gingen wij :’D
Herkenbaar! Japan is zo bijzonder <3
Ja echt wauw. Denk er nog elke dag aan terug!
Jaaaaaaaa!!!
Oh die vending machines – was zo verbaasd toen ik er ineens een gloeiend het koffie uit kreeg hahaha! Ik kan niet wachen op de rest van de foto’s, ondertussen kijk ik nog even weemoedig naar de mijne. Ik wil terug!
Ja o mijn god, wat een uitvinding, ik had op een gegeven moment chocolademelk <333 ik wil die dingen ook in Nederland hahahaha zo handig!!
Zooo mooi! Ik kijk nu al uit naar je volgende post met fotos :) Geniet daar!
Thanks Danique!
Lijkt me zo bijzonder om een land te ontdekken waar alles zo anders is dan wat je kent, geniet van jullie avontuur!
Ja ik ben het nog steeds aan het verwerken allemaal haha. Binnenkort meer posts :)
Wauw Aline! Wat een prachtige foto’s en mooi geschreven stuk! Geniet ervan!
Thanks! <3
Omg mijn lievelingsland, om precies de redenen die je omschrijft! Geniet ervan!
Ik vond het zo bizar en zo sereen tegelijkertijd! Heeft echt indruk om me gemaakt
Heyyy random vraagje, zou jij je canon spiegelreflex inruilen voor een Sony systeemcamera? Misschien ben je hier wel totaal niet mee bezig (nu in Japan al helemaal niet) maar ik ga een nieuwe camera kopen en word gek van mezelf en het twijfelen. Dus ben nu bij mensen met verstand ervan aan het vragen wat ze zouden doen.
Haha ik heb echt geen verstand van Sony systeemcamera’s dus ik kan je niet verder helpen!
ahhh deze foto’s zijn zo mooi!!! & je schrijfseltjes zijn echt mega leuk om te lezen! XXX
Zo lief! Dankjewel!
Waaaaaauw Aline wat ziet dat er geweldig uit! Die donuts! Die bloesem (ik kan me nu even niet voorstellen dat het hier ooit nog lente wordt haha #foreverwinter). En die bergen op de achtergrond van de stad, schitterend. Geniet ervan samen en deel vooral meer over Japan! <3 <3
Dankjewel lieve Christa!
Wow, wat een ervaring! Je omschrijft het zo mooi, het is een klein beetje alsof ik door jouw ogen kijk. En natuurlijk weer prachtige plaatjes!
PS. Die donut, zo schattig!
Jaaaa die donuts, ik durfde ze niet op te eten hahahaha want ze zijn zo lief!!! :'(
Betoverend mooi <3
:)))
Wat een droomreis! Japan leek me al zo gaaf, na deze foto’s alleen maar meer!
Oooh echt heen gaan als je ooit de kans krijgt!
Wauw wat een super mooie foto’s weer
Dankjewel :)
Wat een mooie reis lijkt me dat.
Het luisteren naar een specifiek album tijdens een vakantie dat is ook mijn tactiek. Zo zijn The Villagers altijd verbonden met Ierland, Beth Ditto roept Frankrijk bij me op en de laatste reis naar de USA was de soundtrack The XX.
Ja fijn is dat he!! Ik verbind muziek eigenlijk al sinds mijn tienerjaren aan gebeurtenissen en probeer t ook zoveel mogelijk op te schrijven wat waarbij hoort zodat ik het nooit vergeet en af en toe die specifieke muziek weer even kan opzoeken in melancholische buien haha
Prachtig weer <3
Dankjewel Eva!